‘Schrijf
je ook wel eens wat leuks?’ vroeg een van de schilders bij ons aan huis
eens tijdens de koffiepauze toen ik probeerde uit te leggen dat een
beetje achter je bureau zitten iets anders is dan de hele dag niks doen.
Meneer Joep, zelf ooit een verdienstelijk talent bij de Utrechtse club
Velox, strooide met verhalen zoals Willem van Hanegem met zijn passes.
‘En gelachen dat we hebben…!’ Ja, krijg dat maar eens op papier.
Vaak,
moet ik dan ook bekennen, is interviewen of koffie drinken leuker dan
het schrijven zelf. Want hoewel schrijven volgens de Portugese dichter
Fernando Pessoa uiteindelijk gewoon een vorm van praten op papier is, is
er ook altijd dat spraakgebrek in de vorm van stotterend formuleren,
krassen, passen, meten en opnieuw formuleren. Doorhalen tot je er een
punthoofd van krijgt. En staat alles eenmaal vast in druk, dan is het
uit met de pret en vraag je je meteen af waar al dat schrijven ook weer
voor nodig was.
IJdelheid? Een hogere vorm van kunst? Op de ladder zul je bedoelen!